Paweł Łoziński był naszym gościem podczas październikowego (17.10.2014r.) spotkania z cyklu Więcej niż Kino. Podczas wieczornego spotkania obejrzeliśmy filmy: „ Werka ” oraz „Ojciec i syn ”.
„ Werka " to film dokumentalny opowiadający o życiu Edyty, pracującej w fabryce zapałek w Czechowicach-Dziedzicach. Jak mówił sam reżyser film powstał przypadkowo, gdyż na początku chciał zrobić materiał o prywatyzacji fabryki. Wydawało się dla niego, że będzie bardzo interesujące zobaczyć, jak z postsocjalizmu robi się kapitalizm. Okazało się jednak, że nie wszystko można pokazać. Właściciel nie wpuszczał ekipy filmowej z kamerą, tam gdzie działy się ciekawe rzeczy. Ludzie byli zastraszeni, nie chcieli zdradzać szczegółów dotyczących ciężkiej pracy w zakładzie, gdyż bali się straty pracy. Fabryka zatrudniała głównie kobiety więc wśród tych kobiet postanowił znaleźć historię. Tak trafił na Edytę główną bohaterkę. Edyta mimo ciężkiej pracy w fabryce, skromnego życia, bierze pod opiekę ciężko upośledzoną dziewczynkę, której oddaje każdą wolną, poza pracą, chwilę. Mimo, że nie ma praktycznie żadnego kontaktu z podopieczną, czuje, że każda spędzona z nią chwila daje dziewczynce, ale także jej samej ogrom radości, i spełnienia. Zdjęcia do filmu trwały półtora roku, czyli dość długo biorąc pod uwagę ograniczony budżet jaki mają obecnie filmy dokumentalne na polskim rynku.
Kolejną produkcją jaką zobaczyliśmy był film „Ojciec i syn”. Opowieść o wzajemnych, niezwykle skomplikowanych relacjach między ojcem i synem. 80 minutowy materiał jest próbą rozliczenia się syna z przeszłością. Dojrzali Panowie postanawiają wyruszyć w podróż z Warszawy do Paryża starym, campingowym busem. Jest to podróż sentymentalna do miejsca w którym urodził się ojciec - Marcel Łoziński ( znakomity dokumentalista) i z którym czuje się niesamowicie związany. Ojciec i syn – obaj filmowcy, mają swoje kamery, mogą pytać się nawzajem o wszystko. Mogłoby się wydawać, że dwutygodniowa podróż oczyszcza wzajemne stosunki ojca z synem. Ze spotkania z reżyserem dokumentu dowiadujemy się, że jest jednak inaczej. Różnica zdań przy montowaniu filmu doprowadziła do kolejnego konfliktu między artystami, z czego powstały dwa materiały filmowe z podroży.
Po obejrzeniu filmów rozgorzała bardzo ciekawa, wielokierunkowa dyskusja,poprowadzona przez red. Stanisława Zawiślińskiego, dotycząca zarówno aspektów czysto technicznych - produkcji filmów dokumentalnych w Polsce jak i społecznych, psychologicznych- dotyczących, niekiedy zaskakujących, postaw ludzkich. Rozmowa widzów z artystą trwała do późnych godzin wieczornych.
Zapraszamy na kolejne filmowe spotkanie w cyklu Więcej niż Kino już w listopadzie.
